Güzelleme

Aslında, "Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim"i yazacaktım, sonra beklemediğim bir hızla tükendi. 

Kısmet güzelleme'ye imiş, bazı şiirler ilk mısra'larınca kıymetli, sanırım ikisi de öyle bunların. Neyse:

Güzelleme

Bak bunlar ellerin senin bunlar ayakların   
Bunlar o kadar güzel ki artık o kadar olur  
Bunlar da saçların işte akşamdan çözülü  
Bak bu sensin çocuğum enine boyuna  
Bu da yatak olduğuna göre altımızdaki   
Sabahlara kadar koynumda yatmışsın
Bak bende yalan yok vallahi billahi 

Sen o kadar güzelsin ki artık o kadar olur 
İşe bak sen gözlerin de burda   
Gözlerinin ucu da burda yaşamaya alışık   
İyi ki burda yoksa ben ne yapardım  
Bak çocuğum kolların işte çıplak işte   
Bak gizlisi saklısı kalmadı günümüzün  
Gözlerin sabahın sekizinde bana açık   
Ne günah işlediysek yarı yarıya 

Sen asıl bunlara bak bunlar dudakların   
Bunların konuşması olur öpülmesi olur   
Seni usulca öpmüştüm ilk öptüğümde   
Vapurdaydık vapur kıyıya gidiyordu   
Üç kulaç öteden İstanbul gidiyordu  
Uzanmış seni usulca öpmüştüm   
Hemen yanımızdan balıklar gidiyordu.  


Cemal Süreya

SERVİ / GÜL

Acı yeşil bir orman servinin içi

ne çıkar kopkoyu kırmızıysan gül!

Ne gül uzak serviye

ne servi sanıldığı kadar uzun

gül yanıyor,

yaza dokunacaklar birlikte

ağzının kenarından okunan

ipeksi bir hatırası olacak gülün de.

Servi gecenin ortağı: acı kül

gül bir güneşle yıkanmış; gündüz

demiyor, gece demiyor, açıyor

sana bir hayal bıraktım, servi

senin ışığına âşığım, gül.

Birhan Keskin

Annemi özlüyorum. Özlemi anniyorum.

 
"annemi özlüyorum. özlemi anniyorum."

Gidiş

Senin gözlerin benim gerçeğim

(sendeki telaşa onlarla inandım)

bakmıyor bana, benden uzakta.

Aramızdaki mesafede gerilen

bir teli inletiyorum seninle

sesi ben duyuyorum tek,

bir şey duyduğu yok kimsenin

benden başka.

Bir hülyanın hatırasında

kasıp kavuruyorum kendimi

diyorlar ki, hayat yalandır,

aşk da.

Nasıl inanırım, o;

olmak istemiş de olmamış

bir yarım nefes gibi şuramda.

Sana dokunamayacak kadar

ürkek kalmış olduğum mesafeden

dön / erken sen

önce ayaklarının gerçekliğine inandır beni,

inanmak istesem de

senin gidişin yalandır bende.

Birhan Keskin

Iyeoka Söylemiş Simply Falling Aq.

Bir Kadın bana söylemeden ölmeyeyim listesinden: 
Simply Falling. there goes my heart again
all of this time i thought we were pretending
nothing looks the same when your eyes are open
now you're playing these games to keep my heartbeat spinning
you show me love, you show me love
you show me everything my heart is capable of
you reshape me like butterfly origami

you have broken into my heart
this time i feel the blues have departed
nothing can keep me away from this feeling
i know i am simply falling for you

i'm taking time to envision where your heart is
and justify why you're gone for the moment
i tumble sometimes, looking for sunshine
and you know this is right when you look into my eyes
you show me love, you show me love
you show me everything my heart is capable of
and now i can't break away from this fire that we started

there my heart goes again
in your arms i'm falling deeper
and there's nothing to break me away from this

Irma Söylüyor I Know Aq.

iyiden iyiye depresyon belirtileri biliyorum ama, irma, i know, sonra buika, la falsa moneda belki.




i'd like to tell you just a word
i am so sorry to disturb
you may be thhinking i'm a fool
i heard you tell you don't care
i heard you think it loud and clear
it doesn't make me proud of you

i know you time is precious
but give me just a second
i need to straighten things out with you
you blew my hopes and dreams away
and there is not a single day
i don't fear the worst because of you

i know that it's not a dream
i saw, yeah i saw your scheme
i know you
i know

i wonder if there's a justice
when i look right into your eyes
those feeling never lie
my only weapon is this song
and you won't have to sing along
this is the story of my life

i know that it's not a dream
i saw, yeah i saw your scheme
i know you
i know

i know

i know that it's not a dream
i saw, yeah i saw your scheme
i know you
i know

Kader: Konya'da: Uğur'unu Sikiyim Lan

Uğur: Söyle lan ne söyliceksen! 

- Söylesene lan! 

- Söylesene lan! 

Bekir: Böyle yapma... 

Uğur - Nası yapma lan! Nası yapma. 

- Kendini de beni de ne hale soktuğunu görmüyor musun lan!!? 

- Hiç GURUR YOK MU LAN SENDE!!? HİÇ UTANMAZ MISIN! ERKEK DEĞİL MİSİN LAN SEN, ERKEK DEĞİL MİSİN! 

Bekir: Uğur 

Uğur: UĞURUNU SİKİYİM LAN, AĞZINA SIÇIYIM. 

- KAÇ ZAMAN OLDU LAN, BU KAÇINCI. KAÇ DEFA KONUŞMADIK MI, KAÇ DEFA KONUŞMADIK MI LAN! DAHA KAÇ DEFA KONUŞALIM, SÖYLENECEK NE KALDI LAN ŞEREFSİZ! 

Bekir: Uğur.. Sensiz olmuyo... 
..... 
.........

Kader: Son Sahne: Yazıkmış, Kılmış, Tüymüş

Uğur: Neden geldin? 
Bekir: Biliyosun. 

- Ne diyim ben şimdi sana? 
- Hiçbir şey deme, bir tek kalmama izin ver yeter, bak söz veriyorum bu sefer hiçbir şeye karışmayacam. 
- Kaç defa denedik biliyosun, nasıl inanayım sana? 
- Söz veriyorum, eğer durmazsam kovarsın. 
- Ya bela çıkarırsan? 
- Çıkarmam. 
- Ya çıkarırsan? 
- Çıkarmam ya, baktım olmuyo, bir kenarda kafama sıkarım! 
- Manyak manyak konuşma! 
- Eğer sıkmazsam siksinler! Benim de bir gururum var be. 
- Gördük. Son defasında bütün Konya’yı ayağa kaldırıp gittin. 
- Sen de aşağılama bizi, o taa ne zamandı. 

- Ben dönmenden yanayım. Artık iki çocuk babasısın. 
 - Bunu yapma bana. 
 - Sen de yapma, benim için hava hoş, iyi bile olur. Ama insaniyetli olmaz. Sana da yazık, ailene de! 

 - Sen de anla artık başka yolu yok bunun. Yazıkmış, kılmış, tüymüş hepsi hesap edildi bunların ya, her şeye hazırım diyorum sana. De ki iyilik ediyorsun, de ki sevap işliyorsun, herkesin inandığı bir şey vardır bu amına koyduğumun hayatında. Benimkisi de sensin, ne yapıyim! 

Geçen gece çocuk hastaydı. İlacı bitmiş, almak için dışarı çıktım. Sağa sola saldırıp nöbetçi eczane arıyoruz. Birden durup dururken içim cız etti. Bi baktım gene aynı karın ağrısı. Öyle özlemişim ki seni. Dönerken bir meyhane gördüm. Bi tek içeri girdiğimi hatırlıyorum, bi de rakıya yumulduğumu. Arkasından en az dört cigaralık. Sonra gözümü bi açtım, karşıdan karlı dağlar geçiyor. Bi daha açtım, başımda bi çocuk; “Kalk abi” diyor “Kars’a geldik”. Otobüsten indim, yürümeye başladım. Dedim: “Allahım nerdeyim ben, burası neresi?”. Sonra güç bela burayı buldum. 

Kapının önünde durup düşündüm. 

Dedim, “Bekir, bu kapı ahiret kapısı, burası sırat köprüsü, bu sefer de geçersen bi daha geri dönemezsin.”. “İyi düşün” dedim. Düşündüm, düşündüm, ama olmadı, dönemedim. Sonra “Bak oğlum” dedim kendi kendime. “Yolu yok, çekeceksin, isyan etmenin faydası yok, kaderin böyle. Yol belli, eğ başını, uslu uslu yürü şimdi.”

Ayıp Derler Kendi Düşen Ağlamaz

- Eee, ne'âğpalım yani.

 

Allah Gebertenlerin En Hayırlısıdır

50. o gece

Kurtuluş Parkı’nda yaprak dökümü. Hava açık. Yıldızlar yere yakın. Taş atsak bir ikisini düşürebiliriz. Neden olmaz diye soruyorum. Mutsuz oluruz diyorsun. Herkes mutlu olacak diye bir kural yok biz de mutsuz olalım. Birbirimizin yüzüne bakıyoruz. Sanki az önce, orada bir yerde, kaybettiği anahtarlığı arar gibi. 

Emrah Serbes

Fikrimin İnce Gülü

Dağlara Çıkmak

Bu şiiri bir kadından öğrendim. Bir kısmını duydum, gerisini okudum.

Kalbim dursun, beynim esrikleşsin ve tükensin diye çok dua buyurdum.

Yorgundum, yoktum.

varsa bir hakikat senle ben arasında
ben ordan geçiyorum
hakikatle, yani yalnızca senin ve benim aramda
her şekilde oturabiliyorsam karşında böyle hiç
durmadan
işte böyle

dalgınlığı, dargınlığı hırka gibi üstümde taşıyorsam
sen ve benim aramda olduğundandır
ben bunca yıl bir başıma
taşıdıysam kendimi oralardan buralara
senin ve benim aramızda bir aşk olduğundandır

bir aşk çocukluğumdan kalma
elimden ot yiyen kuzulardan
dağlara çıktığım,dağlardan indiğim günlerden kalma
bin altı yüz kilometre mesafeden
sarı incecik telli saçlarımla
oralardan buralara taşıdığım bir aşk

şimdi oğlumun olan ellerimden
ve senin olan her yerimden kalma
bir aşk
böyle bir aşk o incecik saçlarla taşındıysa benim
tarafımdan
şahidim ki allah vardır

bir kalbi bir başka kalbe bağlayan
olmazı olduran,bir yangını durduran
kalbi bütün kötülüklerden arındıran
seni bana beni sana örtü kılan
yaralayan, yaraları onduran bir aşkı olduran
bütün dünyayı bir an için durduran
allah vardır senle benim aramda

sen ve benim aramda
olanlar saymakla bitmez
ekonomik kriz var senle benim aramda
kıbrıs harekatı, seksen ihtilali, marmara depremi
ikiz kuleler, kurtlar vadisi, beşik kertmesi
hepsi bir aşk uğruna oldu biliyorum

yalnızca bir aşk
seni bana baktıran,yüzümü senle dolduran
kaşımı kaş yapan
gözümü göz
alnımı açık
gerisi allah kerim!

Melek Aslanbenzer

"What has to be explained is" by Wilhelm Reich

-

“What has to be explained is not the fact that the man who is hungry steals or the fact that the man who is exploited strikes, but why the majority of those who are hungry don’t steal and why the majority of those who are exploited don’t strike.” Wilhelm Reich, The Mass Psychology of Fascism, trans. V. R. Carpagnano (Harmondsworth: Penguin, 1975)

Isa, Kardesi ve Meryem

Yer: Kariye, İstanbul Fotograf: Deniz Çoşkun

Hünkar'ın Çörekleri

Aksaray'a yakın Dindirek Köyü'nden biri, Hünkar'a teslim olmuştu. Hünkar'ı görmeyi arzulayınca halis buğday unundan çörekler yaptırır, onları getirir, armağan sunar, oturur, sohber eder, sonra köyüne dönerdi. Bir eyyam kıtlık oldu. Bu erin de eli daraldı, ziyarete varamadı. Derken eline biraz dünyalık geçti, onunla buğday unu aldı, çörek yaptırdı, ziyarete gitti. Hünkar, az çok ne bulursan alıp gelsen ne olurdu dedi, meğer dostu dosttan ayıran ancak çörekmiş.

80'ler Gençlerimiz

Sadece fotoğrafın üstüne tıklayın, ve sağ baştan yukarıda doğru gençlerimizin yüzlerine ve duruşlarına bakın. Tefekkür edin.

Zamanla tüm dünya önünüze serilecek.

1974 Yapımı Kürtleri Anlatan Belgesel

Gerçekten muhteşem görüntüler, marşlar ve şarkılar.
Söylemi görmek ve anlamak için önemli.

Postmodernists

Sonbaharla Seni

Autumn Moon on the Tama River,
Tamagawa, Akinotsuki,

sonbaharla seni

aynı güzel he'yle ünledik

allah'ım!

Kütahya Mebusu Nuri Bey'in Tiradıdır

Kütahya Mebusu Nuri Bey'in Tekke ve Zaviyelerin Seddine Dair Kanun görüşmelerindeki tiradıdır.

"Sekiz tane horuz,
on tane delikli beyaz mecidiye alır."

Hassan Beg

"bir kızgınlık anında,
katledilmesin diye,
Hassan Beg'i bize çağırdık."
the colossus,
francisco de goya y lucientes

_

İstediği adam olamamak korkusu vardı. Oysa ki etrafındakiler tarafından ölesiye beğeniliyor ve fakat bununla övünmüyor, övgüyü hakediyor ama ustaca latifeleri görmezsek tevazuyu elden bırakmıyordu. Gel gör ki, çalkantılı yaşam talebi, pek çok zaman kalemiyye sınıfının o ücretli tahriklerine yenik düşerdi. Adamı şehirden şehire savurdu bu tahrikler. Büyüklerin aç kalındıkta limon dahi satılabileceği veya çöpçü dahi olunsa en iyi çöpçü olunması gerektiğine ilişkin öğütleri ona pek uzaktı. Ancak hayatı biraz olsun, nasıl derler, bohem yaşama isteği, babadan kalma yerleşikçiliğine ve garanticiliğine mağlup oldu. Olmaktaydı da diyebiliriz.

Kendisini aciz hissettiği zamanlardan korkuyordu. Muhtemelen yalnızlıktan da... Halbuki ademoğlu böyledir. Güçsüzlük ruhunun bir yerlerindedir onun. Son tahlilde yalnızdır da... Güçlü diye bildiklerimiz de, güçsüzlüklerini gizlemeyi en iyi becerebilenler değil mi? Bu adamın bir sosyal fobik olmadığı kesindi aslında. Yine de zayıf görünmekten onun kadar ürken pek azdı.

Bir gün onunla konuşurken mühim bir şey farkettim. Bu korku onu esir almıyordu. Aksine, korkusuyla yaşamaktan memnun gibiydi. Evet, acziyet ve yenilmişlik fikrinden hazzediyordu. Bunu yaparken bir nevi fakir edebiyatı içinde olduğunu da sanmıyorum. Yaşadığı veya yaşadığını varsaydığı iniş çıkışlarla mutluydu adam. Hasan Beg'i Hasan yapan bu gayrimemnuniyetti.

***

Yassin'den Hassan'a

Yasin Arslantaş

Yerleşik Bir Düzene

"sonunda ben de onlar gibi aptallaştım, lüks lambasının ışığında yediğimiz yemeklerin iyi olduğundan, insanın kendi evinde oturmasının yararlarından söz ettim. nazmi de bana, 'alay mı ediyorsun?' demedi. ben de ona, 'nedir senin bu durumun?' demedim. birbirimize bir şey demedik."

oğuz atay

Hayat kısa abim hakkın var. Bu saatten sonra ne cebinden tavşan çıkaracağı var, ne şapkamıza talih kuşu konacağı. Hayat kısa abim hakkın var. Aması da var.

Aradım yoklardasın. Yenge Hanım açtı bir zaman, taksitleri bitirirmişsiniz, bebeler Allah hikmeti bir güzellikle hızla büyüyorlar piç olmaya. Belki o yavşak bıyıklı kıvırcık dekan gibi siz de gönderirsiniz kızlarınızı piyano derslerine. Sonra onlarda başlarlar deveden bakmaya bizim gibilere. Ne güzel olmaz. Belki iki fakir oğlan gelip, el-aman derlerse sen de anlatırsın onlara ne çok okuduğunu, her gün bir kitap bitirdiğini filanlar. Ağzını bükerek şaşırırsın, fakirlerin ağzından çıkan isimlerin büyüklüğüne. Nerden duydular, ne okudular sormazsın bile, iki kitap verirsin kollarının altına, ki sana büyük tanıdıklarından bedavaya gelmiştir o da, gönderirsin. Yolları nere çıkar umursamazsın, not almış gibi yaparsın bir dilekleri vardıysa da, Allah korusun orospu çocuğu birini de kültür bakanı bile yaparsın belki sonra. Namazların giderek bir banknotçuluğa evrilir; bir bayrakçık olur; isminin yanında taşırsan sana nakit olarak dönebilecek bir pazuband belki. Yazılışını da bilmem, yeşil sahalardan duyduğumla.

Ama sen duyduğunda hükmetme abim.

Buraları bencileyin mahsus mahal bilmişsin. Bilme. Ciwan'ın bir sesi vardır, Feyruşe'nin yazdığı onun ilk dörtlüğünde halimin tasviri pek dillicedir. Ovaya düşmüşüm dağlıyım, sıcak basar, usanırım, dilleri könlümü okşamaz, başımda ağrı yapar.

Halbuki sizinki öyle mi, maşaallah diyordur muhakkak, cami çıkışlarında, bakkal sigaralarında, manav seçiciliğinde, pidecide, berberde; "bizim oğlan paraları bir katladı, bankalar arayıp deyorlarmış buna; 'aman efendim onca parayı bize yatırman öte banka da biraz nasiplensin zihninizin semerinden." Şişinerek veriyormuş ceketini tutan çocuğun bir lirasını. Anneniz kim bilir ne duacıdır, belki mutfak robotu filan almışsınızdır kendilerine. Kız kardeşlerinize arada yüzer biner yolluyorsunuzdur sürpriz olsun diye. Ne severler kim bilir sizi, bayramlarda en çok tatlı ikram edilen, ilk hatrı sorulan sizsinizdir sayın abim. Yenge Hanım da gizliden söylüyordur kendine ne akıllı kadınım ben diye, siz gibi eş seçmiş kolay mı.

Ama sen yalanı farket sayın abim.

Hayat kısa, bunca idealizme gerek olmadığı muhakkak, Allah büyük, Hızır hazır, huzur isyanda. Sizinkini kınamıyorum, talih herkese kızları piyano dersi alan dört başı mamur bir orta sınıf yavşaklığı nasip etmez. Bence bolca semirin ve ardınızı düşünmeyin, bir süre sonra sizden borç isteyecek babanıza dahi gıcık olacaksınız nasılsa. Bunlarda sorgulanacak birşey yok, buyurduğunuz üzre Allah istiyor.

Belki biz çok yanlış gelmişiz.

Ne zaman pes ettin, korkuyla ve aşkla ve cesaretle ve öfkeyle yerinden kalkmak, doğrulmak, bağırmak, uzanmak yerine, Yenge Hanım'la kanepe rengi seçmeye bilmiyorum. Hoş onu da seçmez ona bırakırsın ya. Evin yeri, dolabın rengi, halının oyası, götlerin boyası hiç birine karışmaz hanıma bırakırsın. Ne zaman karar verdin Hanım'a bırakılacak bir dünya için didinmeye bilmiyorum. Doğduğunda piç olacak ve onun bunun karısını kızını hamile bırakacak, ya da her önüne gelenin altına yatacak çocuklar için mi vazgeçtin ömrünün baharından. Ağır mı geliyordu, kıvırcık saçlı yavşak bıyıklı dekanın seni eziklemesi. Bu böyle sayın abim, tarladan yeni çıkmış bir aile, üveysi meşrep olsa para etmez bu yezid'lerin loş ışıklı hollerinde.

Yazmak istedim çün, sen yazmıştın beni kalemiyye sınıfının tahrikleri celbettiğinde. Yazmasam olmazdı. İşte kimine padişahlık kimine perişanlık nasip edermiş, benim bahtım perişanlıkmış, yerimizi bildik. Kedi kovalayıp çöpe eğilmediğim için şükrediyorum ben. Kafi anam babam. Bir de biriktirdiğimle arkası tuğralı siyah bir doğan alacağım inşallah, banka bordro soruyor, ya da bir kefil.

Sen kendine, nerede bir muhabbette 'kefil' kelimesi geçse, ateş basacak bir hayat seçmişsin sayın abim. Yenge hayatını kurmuş inşallah.

Artvinden bildiremedim; "birîndar kirim xerîbiyê / ez ji xwe re kuştim xerîbiyê / min bese jivê eziyetiyê / berêm kete vê beriyê."
Uzağın oralardayım.

Ince Memed

Cümle toprak Abdi Ağanındır.