bırak bu rüzgar kayığını

-

yavaş yavaş ağlayacağım artık
o gülüş vardı ya artık yok inan
sildim ben böyle değildim salyasını
gözler bozkırın en ateşinde bir liman arıyor

yapma

maralım deye peşinden seyirttiğim günler
mene bir safevi şairi havası veriyor
bilsen hazara bakıp barok mu ünlüyorum
oysa senin her bakışın mevlanaya şems etkisi

etme

sevda soyundu diyecekler deye direnme
kafkasın eteğinde siyah inciler giyin
dizlerimi döve döve ben sevdim seni inan
bir gün gelecek şairler diyecekler güle dikenleri
ve sultanlar kılıçlarında kalem artığı ve kan
bu memleketi hüznümle boyadım ben diyecek
ondan rahlemin kamburluğu, tekkelerin uzunluğu ondan
karadeniz kendini vuruyorsa dağlara
annem yaşmağında bin yıllar acı örüyorsa

sev artık

bırak bu rüzgar kayığını atlara
yükleneceğim sana yemin kıl çadırını
nere gitsen ben peşinden gökgürültüsü vız
bak ayağımı da yaptırdım erzağım tam

be kadın

dağdan dağa gemi mi yürüteyim
nece geleceksin, ne yan seni esecek
giderken ateşimi almadıydın gelirken söndürme
köpekse senin köpeğin at üstüne öldürme

hadi gel

karadeniz öpsün gayrı hazarı
utansın maveraünnehir

-